به نام خدا

امیدوارم همه ما از منتظران حقیقی باشیم .

 این فرخنده روز بر شما مبارک

بنام خدا

 در روز نهم ذی الحجه سال 60 هـ .ق مسلم بن عقیل فرستاده امام حسین (ع) که برای ارزیابی وفاداری مردم کوفه به امام حسین (ع) به این شهر رفته بود؛ با عهدشکنی مردم کوفه به دست نیروهای ابن زیاد گرفتار آمد و به دستور او، فرستاده امام حسین (ع) را از بالای دارالاماره به پایین انداختند و به شهادت رساندند.

همزمان با عید قربان دلت را قربانی محبت ،عشق ،صمیمیت و مهربانی کن .



عید قربان ، پر شکوهترین ایثار و زیباترین جلوه ی تعبد

در برابر خالق یکتا بر شما مبارک

 سالروز شهادت نبی اکرم صلی الله علیه وآله ، امام حسن علیه السلام  و امام رضا علیه السلام را به محضر مولای عالمیان قائم آل محمد و شیعیان و مسلمین تسلیت عرض مینماییم.

حماسه نهم دی

فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکمْ وَ نِساءَنَا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنفُسنَا وَ أَنفُسکُمْ ثُمَّ نَبْتهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَت اللَّهِ عَلی الْکذِبِینَ 

رسول خدا در مقام امتثال این فرمان از «انفسنا» به غیر از علی و از «نسائنا» بجز فاطمه سلام‌اللّه‌علیها و از «ابنائنا» بجز حسنین (ع) را نیاورد، معلوم می‌شود برای کلمه اول بجز علی و برای کلمه دوم بجز فاطمه سلام‌اللّه‌علیها و از سوم بجز حسنین (ع) مصداق نیافت و کانه منظور از «ابناء» و «نساء» و «انفس» همان اهل بیت رسول خدا بوده، هم‌چنان‌که در بعضی روایات به این معنا تصریح شده، بعد از آنکه رسول خدا نام‌بردگان را با خود آورد عرضه داشت: «بارالها اینان‌اند اهل بیت من»، چون این عبارت می‌فهماند پروردگارا من به‌جز اینان کسی را نیافتم تا برای مباهله دعوت کنم.»

و در این روز نیز حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام در حال رکوع انگشتری خود را به سائل داد و آیه اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ در شانش نازل شد.

در کل این روز روز شریفی است و در آن چند عمل وارد است:

 اوّل غسل

دوّم روزه

سوّم دو رکعت نماز و آن مثل روز عید غدیر است (دو رکعت است ؛ در هر رکعت ، یک مرتبه حمد و ده مرتبه توحید ، ده مرتبه آیة الکرسى و ده مرتبه قدر خوانده مى شود و بهتر است پیش از اذان ظهر خوانده شود.)  

چهارم خواندن دعای مباهله که شبیه به دعای سحرهای ماه رمضان است و شیخ و سیّد هر دو نقل کرده اند لکن مابین روایات آن دو بزرگوار اختلاف کثیر است لکن روایت شیخ از طریق امام صادق همانند دعای سحر ماه مبارک رمضان است. اللهم انی اسئلک من بهائک بابهاء .........
روایت شده است بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار کند.

شایسته است در این روز تصدّق بر فقراء به جهت تَاءسّی به مولای متقیان امیر المؤ منین علیه السلام و زیارت کردن آن حضرت و بهتر است زیارت جامعه خوانده شود.

روز بیست و پنجم ماه ذی الحجه نیز روز شریفی است و روزی است که هَل اَتی در حقّ اهل بیت نازل شده به جهت آنکه سه روز روزه گرفتند و افطار خود را به مسکین و یتیم و اسیر دادند و به آب افطار نمودند و شایسته است که شیعیان اهل بیت عَلیهمُ السلام در این ایّام خصوص در شب بیست و پنجم تاءسّی به موالی خود نمایند در تصدّق به مساکین و ایتام و سعی در اطعام ایشان و این روز را روزه بدارند و چون بعض علماء این روز را روز مباهله می دانند مناسب است زیارت جامعه و دعاء مباهله را نیز در این روز بخوانند.

 به نقل از مفاتیح الجنان

فاطمه زیباترین نامها       فاطمه خود برترین اعجازها

فاطمه تفسیر یاسین است وبس      باغ هستی را گل آذین است وبس

فاطمه علامه ساز مکتب است      فاطمه آموزگار زینب است.

میلاد بزرگ بانوی اسلام ،دخت نبی اکرم،ام ابیها ،همسر علی(ع)،ام الائمه فاطمه زهرا  سلا الله علیها برآستان مقدس فرزندش امام عصر مبارک باد .

روز مادر را پیشاپیش به همه مادران تبریک می گوییم.              

آخرین لحظات فاطمه

اسماء بنت عمیس می گوید: هنگامی که فاطمه سلام الله علیها به حال احتضار افتاد، به من فرمود: هنگامی که جبرئیل در ساعت رحلت پیامبر صلی الله علیه وآله ‌نزد پیامبر صلی الله علیه وآله آمد مقداری از کافور بهشت آورد، پیامبر صلی الله علیه وآله آنرا سه قسمت کرد? یک قسم ?ن را برای خود برداشت و یک قسم آن را برای علی علیه السلام و یک قسم آن را برای من گذاشت که وزن آن 40 درهم بود.

آنگاه به من فرمود: ای اسماء آن کافور باقی مانده را که در فلان جا است بیاور و کنار سرم بگذار. این را گفت و جامه اش را به سر کشید و فرمود:اندکی صبر کن و در انتظار من باش سپس مرا صدا بزن اگر جواب تو را ندادم بدان که به پدرم ملحق شده ام. اسماء اندکی صبر کرد سپس فاطمه سلام الله علیها را صدا زد و جوابی نشنید? صدا زد:

یا بنت محمد المصطفی یا بنت اکرم من حملته النساء یا بنت خیر من وطأ الحصی یا بنت من کانّ من ربه قاب قوسین او ادنی.

(ای دختر محمد مصطفی صلی الله علیه وآله! ای دختر بهترین انسانها! ای دختر برترین کسی که بر روی زمین راه می رفت? ای دختر کسی که در شب معراج به جایگاه خاص قرب الهی رسید.)

باز جواب نشنید. اسماء روپوش را کنار زد? ناگاه دریافت که فاطمه سلام الله علیها به لقاء الله پیوسته است? خود را به روی فاطمه سلام الله علیها انداخت و او را بوسید و عرض کرد: ای فاطمه! وقتی که به حضور پدرت رسول خدا صلی الله علیه وآله رسیدی سلام مرا به او برسان"

منبع: ترجمه بیت الاحزان/ ص248

بر شما مبارک باد:

مولود نزدیک ترین نام به خدا، سفینه عشق، «حسین بن علی» علیه السلام؛ اسطوره وفا و طوفانی ترین دریای عشق، «عباس بن علی» علیه السلام؛ سید ساجدان و سرحلقه عارفان، «علی بن حسین» علیه السلام؛ شبیه ترین صورت به رحمه العالمین، «علی اکبر» علیه السلام و در پایان نماد عشق و انتظار، تک سوار دشت انتظار، «مهدی» عج الله تعالی فرجه الشریف، یگانه منجی عالم ما، موعود زمان و ساحل نجات هستی.

عاشورا، روز شهادت حماسه سازان و اربعین، روز زیارت مرقد عاشورا سازان است. عاشورا، خروش خون حسین(ع) است و اربعین، پژواک این فریاد ظلم شکن است. عاشورا و اربعین، نقطه ابتدا و انتهای عشق نیست؛ بلکه چله عارفانه تشیع سرخ علوی است. عاشورا تا اربعین، نقطه اوج عشق حسینی است و در این چهل روز، حسین(ع) تنها سخن محافل است تا در طول عمر انسان، بهانه بیداری و ظلم‏ستیزی باشد. عاشورا، زمانه خون و ایثار است و اربعین، بهانه تبلیغ و پیمان. در عاشورا، حسین(ع) با تاریخْ سخن گفت و در اربعین، تاریخ پای درس حسین(ع) نشست. عاشورا روز کشت "خون خدا" در کویر جامعه ظلم‏زده است و اربعین، آغاز برداشت نخستین ثمره آن. آری، اربعینْ فرصتی برای اعلام همبستگی با عاشوراست.

هر اربعین حسینی، قاصد حماسه ای ماندگار، پیامدار استعلای ایمان، نشانه‏ای از شکوه عشق، و برگ همیشه سبزی بر درخت هماره سرخ شهادت است. اربعین یک واژه نیست؛ کتابی قطور و پرماجراست. کتابی که گذر زمان و حادثه‏های زمین، هرگز نمی‏تواند نوشته‏های آن را محو کند و البته کهنگی در آن راه ندارد. اربعین، هنرنامه مصوّر آرمان گرایی و حق یاوری است. اربعین، نشانه‏ای بر اعتلای دین و بالندگی زمزمه‏های دعا و تلاوت قرآن در شب عاشورای حسینی است. اربعین، صدای عدالت و صداقت، و شاخه‏های درخت آزادگی است که از خاک کربلا روییده و تا ژرفای روزها و روزگاران ریشه دوانیده است. اربعین، جویبار همیشه جاری و سرخ تاریخ، و جوشش چشمه‏های خون خداوند از چهار سوی عالَم است.

چهل روز متوالى از عاشورا تا اربعین در واقع مراسم دائمی و رسمى اعلام انزجار از ظالمان تاریخ است و در این اعتراض عمومى، امام حسین(ع) سمبل شجاعت، پایمردى و آزادگى و یزید نماینده و مظهر جور و فجور است. در این چهل روز یاد امام حسین(ع) صدرنشین محفل دلهاست و افکار عمومى بیش از هر حادثه مهم دیگرى تحت تاثیر حادثه کربلاست و این فرصت مناسبى است تا مردم، عشق به امام حسین(ع) و کینه و تنفر از قاتلان او را در دل خود بپرورانند و این کینه مقدس را با پوست و گوشت خود و فرزندانشان در آمیزند و عظمت گرمى حماسه عاشورا را به هر عصر و نسلى برسانند و شور عاشورا را هر سال تازه تر از سال گذشته بر پا کنند تا کلاس درس عاشورا هر سال با شکوهتر از سال پیش دائر گردد.

چهل روز گذشت. نه اشک‏ها در چشم دوام آوردند، نه حرف‏ها بر زبان! روایت درد، آسان نیست. خاک‏های بیابان می‏دانند که سیلی آفتاب یعنی چه! تشنگی را باید از ریگ‏های ساحل پرسید تا بگویند آب به چه می‏ارزد؟! هم کوفه از سکوت پر بود و هم شام. تنگ راه‏های شام، انتظار کشیدند تا صدای قدم‏های کسی بگذرد و دریغ! مسلمانان شهر بیگانه‏اند، غریبه‏اند با برادران خویش! حرف‏ها فاسد شده‏اند پشت میله‏ های زندان سینه‏ها. دستی بیرون نمی‏آید که سلامی را پاسخ دهد. فریاد را از قاموس کوفه و شام ربوده‏اند. اراده‏ها را چپاول کرده‏اند. دست‏ها را بریده‏اند. به آدم‏ها یاد داده‏اند خم و راست شوند. کسی نمی‏داند شجاعت چیست و جوانمردی را با کدام قلم می‏نویسند؟

چهل روز گذشت؛ نه از آب خبری شد، نه بابا! آسایش از فراز سرمان پر کشیده بود. چشم‏هایمان به تاریکی خرابه عادت کرده بود. اشک‏هایمان را چهل روز است که نشسته‏ایم! چهل روز است که از پا ننشسته‏ایم. زنجیر بر دست‏هایمان نهادند و در میدان‏های شهر گرداندند؛ غافل که چلچراغ را به دیار شب می‏برند. خواب کودکانمان را آشفتند تا بر مصیبت‏مان بیفزایند؛ غافل که ما صبر را سال‏هاست می‏شناسیم؛ ما صبر را در خانه علی علیه‏السلام آموخته‏ایم.

از دشنه و دشنام کم نگذاشتند. از "گرد و خاک کردن" کم نگذاشتند تا حقیقت پاکی‏مان پوشیده شود؛ ولی چه باک! حقیقت، بی‏نیاز از این گرد و خاک کردن‏هاست. حضرت دوست اگر با ماست، چه باک از این همه دشمنی! زبان‏ها را دستور به سکوت دادند؛ ولی آنچه البته نمی‏پاید، سکوت است. قلب‏ها را نتوانستند باز دارند از اندوه. مغزها را نتوانستند باز دارند از تأمل. خطبه‏های زین العابدین علیه‏السلام قیام کرده بود و قد برافراشته بود در جمعیت تا پیام‏رسان خون تو باشد. طنین شهادت تو، پرده‏ها را لرزاند، ریسمان‏ها را گسیخت و قلب‏ها را گشود.

چهل روز گذشت. اما چهل سال دیگر و چهارصد سال،... هم بگذرد، صدای "هَل مِن ناصر یَنصُرنی" تو بی‏جواب نخواهد ماند و روزگار اینچنین نخواهد ماند. قرن‏ها می‏روند و می‏آیند و میدانی که پرچم گلگونت هم بر زمین نخواهد ماند ای حسین فاطمه!