سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مدرسه استثنایی آزادی مشهد
 
قالب وبلاگ
لینک دوستان

با سلام

در هفته گذشته جلسه معلمان با موضوع کودکان بیش فعال تشکیل گردید. خلاصه بحث را میتوانید در ادامه مطلب مطالعه فرمایید

کودکان بیش فعال

امروزه‌ بسیاری‌ از مادران‌ و پدران‌ از شیطنت‌ بسیار زیاد کودکانشان‌ شکایت‌ دارند. آنها اظهار می ‌دارند که‌ فرزندشان‌ مرتب‌ در حال‌ حرکت‌ و فعالیت‌ است‌ و نوعی‌ حالت‌ بی‌ قراری‌ و ناآرامی‌ در او مشاهده‌ می ‌کنند. برخی‌ از این‌ والدین‌ از فقدان‌ تمرکز حواس‌ و ضعف‌ درسی‌ کودک‌ نیز صحبت‌ می‌ کنند. آنها علت‌ این‌ فعالیت‌ بیش‌ از اندازه‌ را نمی ‌دانند و مرتب‌ فرزندشان‌ را مورد سرزنش‌ قرار می‌ دهند. این‌ کودکان‌ بعضاً مورد انتقاد و تنبیه  بسیار زیاد قرار می ‌گیرند. عده‌ای‌ از پدر و مادرها کنترل‌ خود را از دست‌ می ‌دهند و این‌ کودکان‌ را به‌ شدت‌ کتک‌ می‌ زنند یا آنها را تهدید می ‌کنند. در این‌ نوشتار سعی‌ شده‌ است‌ پدیده‌ بیش ‌فعالی‌ در کودکان‌ توضیح‌ داده‌ و راه‌های‌ برخورد مناسب‌ با این‌ حالت‌ ارائه‌ شود.

اختلال‌ بیش‌ فعالی‌ که‌ در اغلب‌ موارد با نقص‌ توجه‌ همراه‌ است، معمولاً در دوران‌ کودکی‌ بروز می‌ کند. تشخیص‌ این‌ اختلال‌ در سنین‌ زیر پنج‌ سال‌ قدری‌ مشکل‌ است زیرا امکان‌ دارد با رفتارهای‌ طبیعی‌ و شیطنت ‌آمیز کودکان‌ اشتباه‌ گرفته‌ شود. با این ‌حال، متخصصان‌ می‌ توانند این‌ اختلال‌ را تشخیص‌ دهند و پیش‌ بینی‌های‌ لازم‌ را به‌ عمل‌ آورند. این‌ اختلال‌ با فعالیت‌ بیش‌ از اندازه، خرابکاری‌ و آزار رساندن‌ همراه‌ است

. کودکان‌ بیش ‌فعال‌ - همانگونه‌ که‌ از این‌ عنوان‌ برمی ‌آید- بسیار پرتحرک اند و نمی ‌توانند یک جا آرام‌ بنشینند. آنها اضافه‌ بر ناآرامی‌ بسیار زیاد، نوعی‌ اضطرار و اجبار برای‌ خرابکاری‌ نیز دارند. آنان‌ اشیا را می‌ شکنند یا پرتاب‌ می‌ کنند. همچنین‌ کنجکاوی‌ بسیار از خود نشان‌ می‌ دهند و نه‌ تنها اسباب‌ بازی‌هایشان‌ را خراب‌ می‌ کنند، بلکه‌ اشیاء و وسایل‌ منزل‌ را نیز دستکاری‌ و خراب‌ می‌ کنند.

 کارهای‌ خطرناک‌ را دوست‌ دارند و ابداً احساس‌ خطر نمی ‌کنند. بنابراین‌ رفتارهایی‌ بی ‌مهابا از آنها سرمی ‌زند. برخی‌ از بزرگسالان‌ آنها را افرادی‌ بی ‌باک‌ و شجاع‌ تصور می ‌کنند؛ در حالی‌ که‌ این‌ رفتارهای‌ بی‌ مهابا نشانگر این‌ واقعیت‌ است‌ که‌ احساس‌ خطر واقعی - که‌ یک‌ احساس‌ طبیعی‌ است‌ و بایستی‌ در کودکان‌ وجود داشته‌ باشد - در این‌ بچه‌ ها وجود ندارد. بازی‌ های‌ خطرناک‌ - از جمله‌ بازی‌ با کبریت‌ - و علاقه‌ به‌ وسایلی‌ چون‌ کارد و چاقو نشانه‌ های‌ دیگری‌ از گرایش‌ها و رفتارهای‌ غیرطبیعی‌ این‌ بچه‌ هاست.

کودکان‌ بیش ‌فعالی‌ که‌ دچار نقص‌ توجه‌ هستند، در تحصیل‌ با مشکل‌ مواجهند. دامنهِ توجه‌ در آنها بسیار محدود است‌ و به‌ همین‌ علت‌ نمی‌ توانند تمرکز لازم‌ را حین‌ درس ‌خواندن‌ داشته‌ باشند. این‌ کودکان‌ به ‌سرعت‌ حواسشان‌ پرت‌ می ‌شود و به‌ کوچکترین‌ محرک‌ بیرونی‌ واکنش‌ نشان‌ می ‌دهند. در نتیجه‌ عملکرد تحصیلی‌ آنان‌ پایین‌ می‌ آید و در یادگیری‌ دچار مشکل‌       می ‌شوند .

n      . اختلالات‌ سلوک‌ در این‌ کودکان‌ بعضاً دیده‌ می‌ شود؛ مثلاً بعضی‌ از آنها رفتارهای‌ پرخاشگرانه‌ دارند یا برای‌ آسیب‌ رساندن‌ به‌ دیگران‌ آنان‌ را تهدید می‌ کنند. ممکن‌ است‌ به‌ حیوانات‌ نیز صدمه‌ بزنند. بعضی‌ دیگر در اعمالی‌ چون‌ سرقت‌ و تقلب‌ و به‌ طور کلی‌ کارهایی‌ که‌ تخلف‌ از قوانین‌ و مقررات‌ محسوب‌ می‌ شود شرکت‌ می‌ کنند.

n      از لحاظ‌ اجتماعی، کودکان‌ بیش ‌فعال‌ تأثیر مثبتی‌ بر دیگران‌ نمی ‌گذارند و مرتب‌ مورد انتقاد قرار می ‌گیرند. آنها به ‌دلیل‌ دقت‌ پایین، اغلب‌ دچار اشتباه‌ می ‌شوند و انتقاد دیگران‌ را نسبت‌ به‌ خود برمی‌انگیزانند. این‌ بچه‌ها به‌ جزئیات‌ مسائل‌ توجهی‌ ندارند. حتی‌ در بازی‌ها نیز با دشواری‌ رو به ‌رو می ‌شوند و در ارتباط‌ خود با بچه ‌های‌ دیگر مشکل‌ پیدا می ‌کنند. اغلب‌ از دستورالعمل‌ها پیروی‌ نمی‌ کنند و از عهده‌ تکالیف‌ مدرسه‌ و سایر کارها و وظایف‌ برنمی‌آیند.

n      آنان‌ از درگیر شدن‌ با تکالیفی‌ که‌ مستلزم‌ تلاش‌ ذهنی‌ مداوم‌ است، می‌ پرهیزند. اغلب، وسایل‌ خود را گم‌ می‌ کنند و دچار فراموشکاری‌اند. به ‌طور افراطی‌ حرف‌ می ‌زنند و پیش‌ از تمام‌ شدن‌ پرسش‌ها، پاسخ‌ می‌ دهند. منتظر نوبت‌ ماندن‌ برایشان‌ دشوار است‌ و بسیاری‌ اوقات‌ مزاحم‌ کار دیگران‌ می ‌شوند.

علایم ADHD

n      مشکل در توجه

n      فعالیت بیش از اندازه (بیش‌فعالی(

n      انجام عمل قبل از فکر کردن به آن (حرکات تکانشی)

شیوع بیش فعالی

از هر 100 کودک 5 کودک می‌توانند مبتلا به ADHA باشند. پسران 3 برابر بیش از دختران در معرض ابتلا قرار دارند. اغلب این مشکلات قبل از 7 سالگی آغاز می‌شوند و ممکن است والدین تا وقتی که فرزندشان بزرگتر نشده متوجه مشکل او نگردند. پزشکان نمی‌دانند که چه چیزی باعث بروز ADHD می‌گردد ولی مطالعات بر روی مغز انسان‌ها را به فهم علل اجتماعی ADHD نزدیکتر کرده است. پزشکان معتقدند افراد مبتلا به ADHD فاقد میزان کافی از مواد شیمیایی خاص به نام میانجی‌های عصبی در مغز هستند. این مواد شیمیایی به مغز در کنترل کردن رفتار کمک می‌کند. والدین و آموزگاران باعث ایجاد ADHD در کودک نمی‌شوند ، بلکه آنها می‌توانند در فعالیت‌های کودک به وی کمک کنند

علت‌ شناسی

یکی از اولین سئوالاتی که در رابطه با اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی، مطرح می‌شود این است که علت این اختلال چیست. شواهدی که نشان دهد این اختلال صرفاً ناشی از عوامل اجتماعی یا شیوه‌های فرزند پروری است، بسیار‌اندک است. در اکثر موارد علت این اختلال را می‌توان به عوامل ژنیتکی و زیستی ـ عصبی نسبت داد. البته نمی‌توان گفت که عوامل محیطی تأثیری بر شدت این اختلال ندارد؛ اما این عوامل به خودی خود، باعث ایجاد چنین اختلالی نمی‌شود.
به طور کلی می‌توان علل بروز این اختلال را در دو دسته کلی قرار داد:
1) علل زیستی
2) علل محیطی
 

اختلالات همراه با اختلال بیش‌فعالی:

یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌هایی که به تشخیص و درمان اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی کمک کرده است، پی بردن به این مطلب است که اغلب افراد با این اختلال، اختلالات روانی دیگری نیز دارند. در بسیاری از موارد، علائم این اختلالات، از علائم اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی، تشخیص داده می‌شود. اما این اختلالات و نشانه‌های آن‌ها، باعث پیچیده‌تر شدن فرایند تشخیص و تشخیص افتراقی می‌شوند. یافته‌های پژوهشی نشان داده است، دو سوم کودکان مدرسه‌ای که برای ارزیابی‌های بالینی اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی، ارجاع داده شده‌اند، دارای اختلال روان پزشکی دیگری نیز بوده‌اند (گابل و همکاران، 1996؛ به نقل از اورت و اورت، 1999).
مونیر و همکاران (1987؛ به نقل از اورت و اورت، 1999) در مطالعه‌ای به این نتیجه رسیدند که پسران با اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی که در دامنه سنی 5 تا 16 سال قرار دارند، در مقایسه با گروه کنترل، میزان بیشتری از اختلالات رفتاری، اختلالات تضاد و روزانه، اختلالات هیجانی، تیک‌ها، بی‌اختیاری ادرار و مشکلات یادگیری را نشان می‌دهند. اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی با برخی اختلالات دیگر همبستگی دارد و همپوشی آن با سایر اختلالات هیجانی و رفتاری، به ویژه اختلال تضادورزی و اختلال سلوک بیشتر در نوع مرکب دیده می‌شود (نولان و همکاران، 1999، به نقل از ترنبال و همکاران، 2002

ارزیابی و تشخیص

برخی از والدین علائم بی‌توجهی، بیش‌فعالی و تکانشگری را مدت‌ها قبل از ورود کودک به مدرسه مشاهده می‌کنند. ممکن است علاقه کودک به بازی یا تماشای نمایش و برخی فعالیت‌ها کم شود یا ممکن است به گونه‌ای کنترل‌ ناپذیر به اطراف بدود، اما چون کودکان با سرعت‌های متفاوت متحول می‌شوند و شخصیت، مزاج و سطح انرژی متفاوتی دارند، برای تعیین این‌که آیا رفتار کودک با سن او تطابق دارد، باید از نظر متخصصان استفاده شود  


[ چهارشنبه 88/9/25 ] [ 11:32 صبح ] [ همکاران ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By SibTheme :.

درباره وبلاگ

امکانات وب


بازدید امروز: 97
بازدید دیروز: 3
کل بازدیدها: 236333